Eşimle ben tayinlerle

DOLAR

Alış: 37.82

Satış: 37.97

EURO

Alış: 40.99

Satış: 41.15

GBP

Alış: 48.85

Satış: 49.21

ANKARA

°C

Diğer İller

ADANA ADIYAMAN AFYON AĞRI AKSARAY AMASYA ANKARA ANTALYA ARDAHAN ARTVİN AYDIN BALIKESİR BARTIN BATMAN BAYBURT BİLECİK BİNGÖL BİTLİS BOLU BURDUR BURSA ÇANAKKALE ÇANKIRI ÇORUM DENİZLİ DİYARBAKIR DÜZCE EDİRNE ELAZIĞ ERZİNCAN ERZURUM ESKİŞEHİR GAZİANTEP GİRESUN GÜMÜŞHANE HAKKARİ HATAY IĞDIR ISPARTA İSTANBUL İZMİR KAHRAMANMARAŞ KARABÜK KARAMAN KARS KASTAMONU KAYSERİ KIRIKKALE KIRKLARELİ KIRŞEHİR KİLİS KOCAELİ KONYA KÜTAHYA MALATYA MANİSA MARDİN MERSİN MUĞLA MUŞ NEVŞEHİR NİĞDE ORDU OSMANİYE RİZE SAKARYA SAMSUN SİİRT SİNOP SİVAS ŞANLIURFA ŞIRNAK TEKİRDAĞ TOKAT TRABZON TUNCELİ UŞAK VAN YALOVA YOZGAT ZONGULDAK

Ana Sayfa Foto Galeri 31.03.2024 983 Görüntüleme

Eşimle ben tayinlerle

İleri

Foto Galeri Haberin Devamı

: “Eşimle ben belirlemelerle çoğu il ilçe dolaştıktan sonra, 2000 senesinde belirlemele Manisa’ya geldik. Çocuklarımız liseye gidiyordu. İlk defa geldiğimiz Manisa’yı çok sevdik. Önce kirada oturuyorduk, nasıl olsa diğer bir şehre belirleme ihtimalimiz vardı. Fakat seneler geçtikçe, Manisa’dan ayrılamayacağımızı anlayıp, buraya yerleşmeye karar verdik Krediyle ev aldık, çocuklar üniversiteye başlamıştı, bizim de emekliliğimiz yaklaşmıştı. Eşim polis, ben öğretmendim. Önce ben emekli oldum, birkaç sene sonra da eşim…Bu arada oğlumuz evlendi, kızım nişanlandı, her şey çok güzeldi. İşleri gereği çocuklar ayrı şehirlere gittiler. Tatillerde, bayramlarda bir araya gelip, özlem gideriyorduk. Bu sevinç çok uzun sürmedi. Hani dünya bir sınav sahnesidir ya, benim payıma da o kötü hastalık düştü. Halsizlik, iştahsızlık, tez yorulmalarla başlayan şikâyetlerim, gerçekten bedenimi saran kötü urun işaretleriymiş. Ege üniversitesinde başlayan tedavi ve bende yükselen korku hayatımı alt üst etmişti. Öyle çaresiz, öyle halsizdim ki… Ne yapacağımı bilemiyor, benliğimi saran bu berbat durumdan biran evvelce kurtulmak istiyordum. Tedavimle uğraşan doktor, temiz havalı, natural bir ortamın bana iyi geleceğini, toprakla uğraşmam gerekliliğini söyledi. İlerlemiş hastalığı fakat bu şekilde zayıflatıp, normale dönebilirdim, aksi halde… Detaylar haberin devamındadır..

: Çevreye çok duyurmadan bu hastalıktan kurtulmak istiyordum, kimsenin benim amacıyla üzülmesini, hastalığımla kimseyi meşgul etmek istemiyordum. Hastalığımın altıncı ayında , tahlil neticelerini alıp eve geldiğimde…., koridorda valizler gördüm. Eşime sorduğumda neye uğradığımı şaşırdım. Kısacası eşim ölümcül hastalığı olan bir kadınla uğraşmak istemiyordu. Marmaris’teki yazlığa gideceğini, bir ay içersinde boşanma davası açacağını söyledi. Oturduğumuz ev bana Marmaris’teki ev ona kalacaktı. Ben daha hastalığın önemiyetini hazmedememişken bu haber yüreğime kurşun gibi saplandı. Söyleyecek bir şey yoktu, eşim boşanmaya kararlıydı .Bir ay içersinde geçimsizlik vs gibi bahaneler bulmalıydım. Hasta olduğum amacıyla boşanmak mecburiyetinde kalmak çok ağırıma gidiyordu. 28 senelik eşim, bana hiç beklemediğim ağır bir vuruş vurup gitti. Birinci katta oturuyorduk. Apartmanın ufak bahçesine bakarken, yaşadıklarımın bir kâbus olmasını diliyor, sessiz gözyaşlarımı akıtırken, deva ve dayanma kuvveti versin diye Tanrı’a yalvarıyordum. O an Tanrı’ın izniyle iyileşip normal hayatıma dönebileceğime dair içime müthiş bir inanç doldu. Apartmanın ufak bahçesi, tohumlar, çiçek ve sebzeler benim hayata sevincim olacaktı. Öyle de oldu. Bu arada eşim giderken komşulara, yazlıktaki evi tadilat amacıyla gittiğini söylemiş. Ben ufak bir çapa alıp işe başladım.İlk günler on dakikada nefessiz kalıyordum, vakit içersinde bu vakit uzamaya başladı. On beş gün içersinde çapa işini bitirdim, gübre aldım, toprağı ekilecek duruma getirdim. Komşular da heveslenip, bana yardım etmeye başladılar. Bahçeyi, tohumlar ve saksı çiçekleriyle doldurduk. Nisan ayında tohumlar çıkmaya başlayınca yaşadığım mutluluğu hayatım vakitsince unutmayacağım. Arada bir, hastalığı yüzünden eşi doğrultusundan terkedilen var mıdır, diye düşünüyordum. Bahçem yeşerdikçe ben de iyileşiyordum sanki. Mayıs ayının ortalarında telefonla hastaneye çağrıldım. Tahlillerle alakalıdır diye gittiğimde, hayatımın şokunu yaşadım. Eşim Manisa’ya gelir iken Sabuncubeli’nde trafik kazası geçirmiş, yoğun bakıma alınmıştı.2010 senesi Mayıs ayının ılık bir perşembe günü benim hayatımın dönüm noktası oldu. Hekimler eşimin durumunun ağır olduğunu, her şeye hazırlıklı olmamı söylediler. Bu arada telefonunu bana verdiler. Akşamüstü saat beş sularında eşimin telefon çaldı. Arayan avukattı, eşim boşanma vekâleti vermeye geleceğini söylemiş, gecikince avukat merak etmiş o yüzden aramıştı. Eşi olduğumu söylemedim. Ağır bir kaza geçirdiğini, hastanede olduğunu söyleyip telefonu kapattım. Ama allak bullak olmuştum. Eşim benimle boşanmak amacıyla vekâlet vermeye gelir iken bu kazayı geçirmişti. Sadece “Takdiri ilahi ” dedim. Bir şey düşünemiyordum. Boşanacağımızdan kimsenin haberi yoktu. O yüzden eşim iyileşinceye kadar bunu kimseye söylemeyecektim. Eşim yoğun bakımdan çıktıktan sonra da çoğu ameliyat geçirdi, fakat tekerlekli sandalyeye mahkûm oldu. Omuriliği zedelendiği, beyin kanaması geçirdiği amacıyla felç olmuştu. Hastaneden çıkınca eve getirdim, ona bakmaya başladım. Konuşamıyor ama hareketleriyle derin bir pişmanlık içersinde olduğunu söylemeye çalışıyor, vakit vakit gözlerinden pişmanlık yaşları döküyor. Ne çocuklarım, ne de yakınlarım eşimin boşanma davası açmak amacıyla gelir iken kaza geçirdiğini bilmiyor. Eşime Tanrı rızası amacıyla bakıyorum. Şimdi düşünüyorum da eşimi affettim mi? Bilmiyorum, ama kırgınlığım hiç geçmedi… Eşime her baktığımda hayatın nasıl ibretlerle dolu olduğunu görüyor, deva versin diye Tanrı’a yalvarıyor dua ediyorum. Beni tümörlerden, kötü hastalıktan kurtaran Rabbim; hastayım diye benden boşanmak isteyen eşimi yatağa mahkûm etti. Anlayana bundan büyük ibret olur mu?..” Tanrı hasta kullarına deva, bakanlara da sabır ve acıma versin. Tanrı kimseyi diğersının umuduna bırakmasın… Amin …

Haberin Devamı

Eşimle ben tayinlerle

Benzer Galeriler

İlginizi çekebilir

evcil kediler